انتشار کتاب "سیاست بین المللی خلیج فارس" نوشته "مهران کامروا" استاد دانشگاه جرج تاون آمریکا و با ترجمه "دکتر احسان یاری" استادیار بخش علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز و خانم فاطمه فروتن توسط انتشارات "میزان " مورد استقبال خوانندگان و علاقه مندان مطالعات حوزه خلیج فارس قرار گرفت .
در مقدمه این کتاب آمده است : ناظرین خلیج فارس بر این امر توافق دارند که این ناحیه که به لحاظ استراتژیکی از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد، دستخوش تغییرات زیادی است. تغییراتی که بر منطقه تاثیر می‌گذارند، از اشکال مختلف توسعه زیربنایی و اقتصادی سریع گرفته تا تغییرات اجتماعی و فرهنگی عمیق. این کتاب بر مجموعه‌ای از تغییرات در خلیج فارس تمرکز می‌کند که تاکنون مورد بحث و بررسی قرار نگرفته‌اند. این تغییرات، گذشته از اینکه اهمیت استراتژیک منطقه را متأثر می‌کنند، تنش‌ها و رقابت‌های منطقه‌ای را تشدید کرده و الگوهای قابل پیش بینی رفتار سیاست خارجی را دچار نوعی سردرگمی و بی‌نظمی کرده¬ و چالش‌های جدیدی را برای ثبات و امنیت در منطقه ایجاد کرده‌اند. این کتاب برخی از مهمترین دلایل تغییر در روابط بین‌المللی منطقه و عواقب هر یک از این تغییرات را چه در نواحی خاص و چه در زمینه گسترده‌تر روابط بین‌الملل در خلیج فارس، خاورمیانه و فراتر از آن را مورد بررسی قرار می‌دهد.
شاید یکی از مهمترین ویژگی‌های روابط بین‌المللی خلیج فارس، امنیتی شدن آن است. بنا به دلایل مختلفی از جمله ماهیت فرمانروایی سیاسی هر یک از کشورهای منطقه و روشی که طبق آن روابط بین‌المللی آنها به لحاظ تاریخی تکامل یافته است، اکثر سیاست‌های بین‌المللی خلیج فارس، یکی پس از دیگری بر موضوعات امنیتی مختلف تمرکز کرده‌اند. منطقه با چندین چالش امنیتی مختلف مواجه شده و خواهد شد و تلاش‌هایی جهت ایجاد تمهیدات امنیتی مشترک و جمعی انجام گرفته که همگی آنها موفقیت‌آمیز نبوده‌اند. باعث تعجب نیست که اکثر تلاش‌های بازیگران در خلیج فارس، چه در داخل و چه در خارج از منطقه (ایالات متحده و اتحادیه اروپا) به طور مستقیم به دلیل توجه به موضوعات امنیتی، انجام شده‌اند. از ابتدای حضور بریتانیا، تهدید یا حتی حس تهدید در آب‌ها و سواحل ماسه‌ای خلیج فارس، کمین کرده است و کسانی که در سیاست‌های بین‌المللی منطقه نقش داشته‌اند، نتوانسته‌اند از نگرانی‌هایی که خودشان بر آن دامن زده‌اند، فرار کنند. البته این به آن معنا نیست که تمامی سیاست‌های بین‌المللی خلیج فارس می‌توانند در موضوعات امنیتی خلاصه شوند، بلکه به این معنی است که موضوعات امنیتی هیچ‌گاه جدا از سیاست‌های منطقه‌ای نبوده‌اند.
